تعلق ثواب و عقاب به سادات

   أحمد بن عمر الحـلال قـال قـلت لأبى الحسن ( ع ) : أخبرنى عمن عاندک و لم یعرف حقک من ولد فاطمه هـو و سـائر الناس سـواء فـى العـقـاب فـقـال کان علی بن الحسین ( ع ) یقول علیهم ضعفا العقاب : احـمـد بـن عمر گوید: به حضرت ابوالحسن ( ع ) عرض کردم : به من بفرمایید کسی که فـرزنـد فـاطـمـه ( س ) بـاشـد و بـا شـما دشمنى کند و حق شما را نشناسد از لحاظ مجازات با سایر مردم برابر است؟ ایشان فرمود على بن الحسین ( ع ) می گفت : عقاب ایشان دو برابر است . ( اصول کافی – کتاب حجت – باب سادات حق شناس و منكر حق )

• ·   عن احمد بن محمد بن عیسى عن علی بن الحکم عن سلیمان بن جـعـفـر قـال سـمعت الرضا ( ع ) یقول ان علی بن عبد الله بن الحسین بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب ( ع ) و امراته و بنیه من اهل الجنه ثم قال من عرف هذا الامر من ولد علی و فاطمه ( ع ) لم یکن کالناس : سـلیـمـان بـن جعفر گوید: شنیدم حضرت رضا ( ع ) مى فرمود: همانا على بن عبدالله بن حسین بـن عـلى بـن حـسـیـن بـن عـلى بـن ابـیـطـالب ( ع ) و هـمـسـر و پـسـرانـش اهل بهشتند . سپس فرمود: هر کس از اولاد على و فاطمه ( ع ) عارف به این امر ( امامت ) باشد ، مانند مردم دیگر نیست . ( اصول کافی – کتاب حجت – باب سادات حق شناس و منكر حق – علامه مجلسى ( ره ) از عمده الطالب نقل می کند که اولاد حضرت على بن الحسین ( ع ) از شش پسر باقى ماندند: 1ـ امام محمد باقر ( ع ) 2ـ عبد الله باهر 3ـ زید شهید 4ـ عمر اشرف 5ـ حسین اصغر 6ـ على اصغر. یکى از پسران حسین اصغر عبید الله اعرج است که این على که به نام على صالح است پسر اوست . او را زنى صالحه به نام ام سلمه بود که از شدت اخلاص و ارادتى که به حضرت رضا ( ع ) داشت ، روزى که آن حضرت به عیادت شوهرش تشریف آورده بود ، او از پشت پرده بـه آن حضرت مى نگریست و چون از مجلس برخواست ، محل جلوس امام را مى بوسید و به عنوان تبرک بر آن دست می مالید . حضرت رضا ( ع ) از خانواده على صالح تجلیل فرموده و بهشت را براى آنها وعده داده و در آخر فرموده اسـت : ساداتى که به امامت عارف باشند مانند دیگر مردم نیستند ، یعنى ثواب آن ها از سایر مردم بیشتر است به واسطه شرافت نسب ایشان ، چنان چه خدا درباره همسران پیغمبر ( ص ) این امتیاز را قائل شده است ، یا به جهت اینکه ایمان و اطاعت ایشان از امامى که از خویشان و فامیل خود آن هاست دشوار و مشکل تر است نسبت به سایر مردم ، زیرا اسباب حسد و کینه در آن جا قویتر و خضوع و کوچکى کردن در برابر فامیل سخت تر و گرانتر است و لذا شیطان ایشان را به دعاء امامت بیشتر وسوسه مى کند . )
• ·   عبد الرحمن بن أبى عبد الله قلت لأبى عبد الله ( ع ) المنکر لهذا الأمر من بنى هاشم و غیرهم سواء فقال لى لا تـقـل المـنـکـر و لکـن قـل الجـاحـد مـن بـنـى هـاشـم و غـیـرهم قال أبو الحسن فتفکرت فیه فذکرت قول الله عز و جل فى إخوه یوسف فعرفهم و هم له منکرون : عبد الرحمن بن ابى عبدالله گوید: به امام صادق ( ع ) عرض کردم : منکر امر امامت از خاندان بنى هاشم و دیگران برابرند؟ فرمود: مگو منکر ، بلکه بگو جاحد از خاندان بنى هاشم و دیگران . ابوالحسن (على بن اسماعیل میثمى ) گوید: من در این باره فکر کردم ، و قول خداى عزوجل درباره برادران یوسف به یادم افتاد « فعرفهم و هم له منکرون (یوسف آیه 58) » یوسف آن ها را شناخت و آن ها یوسف را منکر بودند ( نشناختند ) . ( اصول کافی – کتاب حجت – باب سادات حق شناس و منكر حق – فرق منکر و جاحد این است که منکر در برابر عارف و عالم به کار مى رود یعنى کسی که چیزى را نشناخته و ندانسته است چنان چه آیه سوره یوسف که به یاد ابوالحسن افتاد ، شاهد آن است . اما جاحد کسى است که مطلبى را فهمیده و دانسته رد کند و نپذیرد ، از این جهت امام فرمود: نسبت به بنى هاشم که امام را نمى پذیرند، باید جاحد گفت نه منکر، زیرا امام از خداندان خود آن هاست و او را خوب مى شناسند اگر کسى از آن ها امام را نپذیرد، به واسطه حسد و اغراض دنیوى دیگر است و عذاب و عقاب او از دیگران بیشتر باشد ، زیرا خدا حجت را براى او کامل تر و تمام تر کرده کـه از آن خاندانش ‍ قرار داده است و نیز ناسپاسى ایشان از این نعمت و منت بزرگ خداوند زشت تر و شدیدتر اسـت و یا به جهت این است که گناه و خطا از اشراف زشت تر و ناپسندتر است و لذا خدا لغزش هایى را بر پیغمبران مى گیرد و از آن ها مؤاخذه مى کند که از دیگران در گذشته و بخشیده مى دارد . )
• ·   عن ابن أبى نصر قال سألت الرضا ( ع ) قلت له الجاحد منکم و من غیرکم سواء فقال الجاحد منا له ذنبان و المحسن له حسنتان ابن ابى نصر گوید: به حضرت رضا ( ع ) عرض کردم : آن که جاحد ( امر امامت ) باشد از خاندان شما با دیگران برابر است ؟ فرمود: براى جاحد از خاندان ما دو گناه و براى نیکوکار دو ثوابست . ( اصول کافی – کتاب حجت – باب سادات حق شناس و منكر حق )