وَ بِإِسْنَادِهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله أَرْبَعَةٌ أَنَا لَهُمْ شَفِيعٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ- الْمُكْرِمُ لِذُرِّيَّتِي وَ الْقَاضِي لَهُمْ حَوَائِجَهُمْ- وَ السَّاعِي لَهُمْ فِي أُمُورِهِمْ عِنْدَ مَا اضْطُرُّوا إِلَيْهِ- وَ الْمُحِبُّ لَهُمْ بِقَلْبِهِ وَ لِسَانِهِ(1)
حضرت على بن موسى الرضا علیه‌السلام از پدر بزرگوارش از پدران خود از حضرت امير المؤمنين علیه‌السلام روايت كرده است كه آن جناب فرمود رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: چهار طايفه‌اند كه من در روز قيامت شفيع ايشان هستم و به شفاعت من مفتخر شوند، كسانى كه ذريه من را بعد از من اكرام كنند و كسانى كه حاجت‌هاى ايشان را برآورند و كسانى كه در وقت اضطرار آنها کمک‌رسان امور آنها شوند و كسانى كه به قلب و زبان، آنها را دوست دارند و اظهار دوستى كنند.
بهَذَا الْإِسْنَادِ، قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: أَرْبَعَةٌ أَنَا لَهُمْ شَفِيعٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ: الْمُحِبُّ لِأَهْلِ بَيْتِي، وَ الْمُوَالِي لَهُمْ وَ الْمُعَادِي فِيهِمْ، وَ الْقَاضِي لَهُمْ حَوَائِجَهُمْ، وَ السَّاعِي لَهُمْ فِيمَا يَنُوبُهُمْ مِنْ أُمُورِهِمْ(2)
حضرت امام على النقى عليه السّلام از آباء گرام خود از اميرالمؤمنين عليه السّلام نقل كرد كه پيامبر اكرم صَلَّی اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فرمود: چهار دسته هستند كه من در روز قيامت شفيع آنها هستم. دوستدار اهل بيتم و علاقه‌مند به آنها. دشمن با دشمنان ايشان و برآورندۀ نيازهاى آنها و كوششكننده در راه گرفتارى ايشان.
ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله أَرْبَعَةٌ أَنَا لَهُمْ شَفِيعٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لَوْ أَتَوْنِي بِذُنُوبِ أَهْلِ الْأَرْضِ الضَّارِبُ بِسَيْفِهِ أَمَامَ ذُرِّيَّتِي وَ الْقَاضِي لَهُمْ حَوَائِجَهُمْ عِنْدَ مَا اضْطُرُّوا عَلَيْهِ وَ الْمُحِبُّ لَهُمْ بِقَلْبِهِ وَ لِسَانِهِ.(3)
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: چهار گروه را من روز قيامت شفاعت مىكنم، گرچه به گناهان اهل زمين گرفتار باشند: دفاعكننده با شمشير پيشاپيش ذريهام، برآورندۀ حاجات آنها و كوششكننده در حاجات آنها به هنگام اضطرار و دوستدار آنها به قلب و زبان.
پی نوشت ها:
[1]. صحيفة الإمام الرضا عليه السلام، ص: 40 و رواه الشيخ الصدوق في عيون أخبار الرضا عليه السلام 2: 24 الحديث 4، و في 1: 253 الحديث 2 بسنده عن دعبل بن علي الخزاعي، و فيه أيضا صفحة 259 بلفظ آخر، و كنز العمال 12: 100، و الخصال 1: 178 بسنده عن داود بن سليمان، و أخرجه الطبري في ذخائر العقبی: 18 عن مسند الامام الرضا عليه السلام، و بشارة المصطفی: 36، و الشيخ الطوسي في أماليه 1: 286. و ابن زهرة في أربعينه الحديث الاول، و ابن حجر في لسان الميزان 2: 418. عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج1، ص: 254/ عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج2، ص: 25
[2]. الأمالي (للطوسي)، النص، ص: 279
[3]. بحار الأنوار (ط – بيروت)، ج65، ص: 124
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.